Skip to content

KPMG: Οι διαμεσολαβητές επιβαρύνονται με κόστη

Για ΣΔΙΤ στην υγεία και πιθανή αύξηση των ασφαλίστρων στα συμβόλαια του κλάδου,  για το κατά πόσο η ψηφιοποίηση απειλεί το ανθρώπινο δυναμικό, για το ύψος των προμηθειών, το Δικαίωμα Συμβολαίων, αλλά και κατά πόσο πιθανές είναι ενδεχόμενες συγχωνεύσεις μεταξύ εταιρειών στο μέλλον, μιλά στο δεύτερο μέρος της συνέντευξής του στο Underwriter.gr ο Φίλιππος Κάσσος, επικεφαλής στην KPMG του τμήματος ελέγχου των ασφαλιστικών εταιρειών.

(Για να διαβάσετε το πρώτο μέρος της συνέντευξης, πατήστε εδώ)

Συνέντευξη στη Χριστίνα Μωράκη

– Περιμένετε ότι θα υπάρξει αύξηση στο ασφάλιστρο – για παράδειγμα – στην υγεία ή στα αποταμιευτικά;

Οι εταιρείες με τα ετησίως ανανεούμενα έχουν μεγαλύτερη δυνατότητα και ευελιξία να αναπροσαρμόζουν τα ασφάλιστρα σε σχέση με το κόστος παροχής των υπηρεσιών.Όσον αφορά στο θέμα της υγείας, ήδη οι μεγαλύτεροι όμιλοι έχουν σταματήσει να προσφέρουν εγγυημένα επιτόκια και στην ουσία μεταθέτουν το ρίσκο του επιτοκίου στον επενδυτή. Άρα, δεν νομίζω να ξαναδούμε τις εγγυήσεις που είχαμε δει στο παρελθόν. Η διαφοροποίηση μεταξύ των εταιρειών έγκειται στην ελάχιστη εγγύηση κεφαλαίου ή στην πιο επιτυχημένη διαχείριση. Οι εταιρείες δεν θεωρώ ότι θα αναλάβουν κάποιο περισσότερο ρίσκο.

Από την άλλη, τα αποταμιευτικά και τα ασφαλιστήρια επενδυτικού τύπου προσφέρουν στις εταιρείες κεφάλαιο προς επένδυση. Η προμήθεια από το εν λόγω κεφάλαιο αποτελεί το μεγαλύτερό έσοδό τους. Αν δεν μπορούν να το συντηρήσουν ή δεν έχουν νέα παραγωγή, θα μειωθούν σημαντικά τα έσοδά τους, άρα, θα πρέπει να δουν τι θα κάνουν με τα έξοδα.

Και εδώ σίγουρα σημαντικό ρόλο παίζει η συγκράτηση του κόστους, καθώς επίσης εξίσου σημαντικό ρόλο θα παίξουν οι συνεργασίες με τα νοσοκομεία. Οι συμπράξεις δημόσιου – ιδιωτικού τομέα και η διείσδυση της ιδιωτικής ασφάλισης στα δημόσια νοσοκομεία που αναπόφευκτα θα συμβεί μέσα στα επόμενα χρόνια.

– Άρα, τις θεωρείτε αρκετά πιθανές τις ΣΔΙΤ στην υγεία.

Ο κ. Φίλιππος Κάσσος, Γενικός Διευθυντής, Ελεγκτικές Υπηρεσίες, KPMG

Θεωρώ ότι είναι από τις λύσεις που δεν μπορείς να τις αποφύγεις παρά να τις βάλεις στο τραπέζι. Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό, αλλά σίγουρα δεν θα μπορούν μόνο με ένα μικρό αριθμό ιδιωτικών νοσοκομείων να καλύψουν τις απαιτήσεις της ασφαλιστικής αγοράς και ιδιαίτερα της συγκράτησης του κόστους. Έχουμε πολύ μεγάλα και καλά νοσοκομεία, το θέμα είναι πώς μπορούν αυτά και οι διοικήσεις τους να μετεξελιχθούν, έτσι ώστε να αρχίσουν νέες συνεργασίες και στην ουσία να έχουμε μία νέα αγορά παροχής ιατρικών υπηρεσιών από διάφορους παρόχους είτε δημόσιους είτε ιδιωτικούς, ώστε να μειωθεί το κόστος και των ασφαλισμένων.

– Στο εξωτερικό υπάρχουν τέτοιου είδους συνεργασίες;

Βεβαίως, υπάρχει πολύ μεγαλύτερη κάλυψη σε σχέση με εδώ, αλλά είναι και το θέμα της κατάστασης των ιδιωτικών νοσοκομείων. Αντιλαμβάνεστε ότι εάν ο πολίτης στην ουσία δεν έχει δει κάτι διαφορετικό ή κάποια διαφορετική μεταχείριση, δεν έχει και λόγο να πληρώνει. Με άλλα λόγια, εάν για τις όποιες δύσκολες παθήσεις ή για κάποιες εξετάσεις ή για οτιδήποτε άλλο ο πολίτης πιστεύει ότι στην ουσία, του είναι αρκετό να πάει στο δημόσιο νοσοκομείο, δεν έχει και λόγο να πληρώνει. Αν όμως, διαμορφώσεις και του προσφέρεις ένα πακέτο στο οποίο θα μπορεί να εξυπηρετηθεί είτε από ιδιωτικό και να δει τη διαφορά είτε στις εγκαταστάσεις, είτε στο πακέτο της παροχής του, σίγουρα θα μπορεί να το πληρώσει κιόλας.

-Κατόπιν της πανδημίας, πιστεύετε ότι η διαμεσολάβηση θα αντέξει την ακόμα μεγαλύτερη ψηφιοποίηση στην εξυπηρέτηση και όχι μόνο;

Στο εξωτερικό, που έχουν προχωρήσει και με το θέμα της ψηφιοποίησης αλλά και με το θέμα της διείσδυσης και της ασφαλιστικής συνείδησης περισσότερο συγκριτικά με την Ελλάδα, βλέπουμε να υπάρχει ακόμα και να συντηρείται, αυτό που λέμε παραδοσιακό δίκτυο διαμεσολάβησης. Δεν νομίζω ότι θα εξαφανιστεί και δεν πιστεύω ότι θα βοηθούσε σε κάτι ιδιαίτερο κάτι τέτοιο. Σίγουρα και σ’ αυτό τον χώρο θα πρέπει να υπάρξει ένα transformation όσον αφορά το νέο τρόπο εργασίας και ενσωμάτωσης του τρόπου εργασίας μέσω της ενιαίας παροχής με την ασφαλιστική εταιρεία, ώστε ο πελάτης να απολαμβάνει το ίδιο επίπεδο και περιεχόμενο υπηρεσιών, σε όλα τα δίκτυα και ανεξαρτήτως ποιός είναι ο διαμεσολαβητής.

– Πάντως, πιστεύετε ότι οι ασφαλιστικές έχουν ανάγκη την ανθρώπινη διαμεσολάβηση για την προώθηση των προϊόντων τους, σωστά;

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μιλάμε για κατάργηση ή για αντικατάσταση επειδή ακόμα και στις πιο προηγμένες ασφαλιστικά χώρες, το παραδοσιακό δίκτυο υπάρχει και προσφέρει τις υπηρεσίες του. Βέβαια, θα πρέπει ο τρόπος εργασίας του κάθε διαμεσολαβητή να ενσωματώνεται μέσα στον τρόπο λειτουργίας της ασφαλιστικής εταιρείας, προκειμένου να προσφέρει μία και μοναδική υπηρεσία χωρίς να βλέπουμε τις διαφορές που υπάρχουν στην Ελλάδα ανά διαμεσολαβητή. Πολλές υπηρεσίες χρειάζονται την καθοδήγηση ενός καλού ασφαλιστικού διαμεσολαβητή και πιστεύω ότι θα μείνει εδώ στην Ελλάδα, δεν το βλέπω να αντικαθίσταται.

– Το ποσοστό της προμήθειας πώς το αξιολογείτε σε σχέση με το εξωτερικό;

Οι προμήθειες είναι ανάλογες και του τρόπου λειτουργίας του κάθε δικτύου, ανάλογα με το τι καλύπτει αυτό.  Δεν θεωρώ ότι έχουμε τρομερές διαφορές με το εξωτερικό. Υπήρχαν κάποιες πληγές του παρελθόντος στην Ελλάδα, τις οποίες κουβαλάμε ακόμα και σήμερα δεδομένου ότι με την αλλαγή του τρόπου καταβολής στο αυτοκίνητο ήρθαν κάποια παλιά χρέη που αποτελούν βαρίδι μέχρι σήμερα. Οι εταιρείες προσπαθούν να χρηματοδοτήσουν τις εν λόγω ανάγκες των διαμεσολαβητών, οπότε σε κάποιες περιπτώσεις, βλέπουμε αυξημένες προμήθειες, αλλά στην ουσία πρόκειται για κάλυψη των παλαιών αναγκών. Θεωρώ ότι το κομμάτι της βασικής προμήθειας θα μπορούσε να μειωθεί στο μέλλον με ένα διαφορετικό τρόπο λειτουργίας, ώστε να μην επιβαρύνονται οι διαμεσολαβητές με κόστη, τα οποία θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί και αναληφθεί από την ασφαλιστική για όλους ανεξαρτήτως. Διότι εάν ο κάθε διαμεσολαβητής θεωρεί ότι έχει μία μικρή ασφαλιστική εταιρεία και ο πελάτης είναι δικός του, τότε προκειμένου να συντηρήσει αυτό, αναγκαστικά θα πρέπει να ξοδεύει και να έχει κάποια επιπλέον κόστη, τα οποία, ίσως, μερικές φορές να μη χρειάζονται.

– Το δικαίωμα συμβολαίων πιστεύετε ότι χρειάζεται να υπάρχει ακόμα;

Το δικαίωμα συμβολαίων σίγουρα ήταν μία έξυπνη εφεύρεση, ειδικά για το μέγεθος που υπάρχει στην ελληνική αγορά – σε πολλές περιπτώσεις η προμήθεια είναι ιδιαίτερα αυξημένη για τους λόγους που είπαμε ή για την συμπεριφορά του Έλληνα καταναλωτή που πολλές φορές μπορεί να βλέπει τα επιμέρους στοιχεία του τιμολογίου του για να συγκρίνει. Θεωρώ ότι θα πρέπει να εξετάζεται μαζί με το κόστος του συμβολαίου και όχι να το βλέπουμε ξεχωριστά.

– Όταν είχε πρωτοβγεί το Solvency II όλοι είχαν γράψει και πίστευαν ότι οι εταιρείες δεν θα αντέξουν τις απαιτήσεις και το βάρος με αποτέλεσμα πολλές να οδηγούνταν σε συγχωνεύσεις.

Πριν μία δεκαετία όλοι μιλούσαν για σημαντική συρρίκνωση της αγοράς. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή τη στιγμή μιλάμε για ένα πολύ μικρότερο αριθμό επιχειρήσεων σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Άρα, έχει έρθει σε ένα βαθμό αυτή η συρρίκνωση της αγοράς, είτε με το κλείσιμο κάποιων εταιρειών είτε με την εξαγορά τους. Ήδη από τις μεγάλες παραδοσιακές, οι οποίες ήταν σε δίκτυα τραπεζών, η Αγροτική Ασφαλιστική έχει ενσωματωθεί στην ERGO, η Εθνική Ασφαλιστική είναι – για χρόνια τώρα – στη διαδικασία  να φύγει στην ουσία από το τραπεζικό δίκτυο της Εθνικής. Άρα, η “συρρίκνωση” έχει γίνει σε σημαντικό βαθμό αν και σίγουρα περιμέναμε ότι θα γινόταν σε πολύ μεγαλύτερο.

No comment yet, add your voice below!


Add a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *